Stuck in Siberia

F**k ! Het langverwachte Mongolië laat op zich wachten...

We slapen rustig op 500 meter van de Russisch - Mongoolse controlepost, met een open grens en voorzien om in de ochtend om 7 uur de oversteek te maken.

De dag nadien is daar, maar helaas meteen ook de politie die ons laconiek vertelt dat Mongolië voor 7 (zeven) dagen gesloten is door de nationale feestdag en Nadaamfestiviteiten... Een week!

Dus zit er niets anders op dan 50 km terug te rijden naar een godvergeten dorp waar we nog onderdak vinden in een veredelde duiventil.

Verveling troef, geen communicatie, en we geraken na meer dan twee maanden samen 'on the road 'ook door onze gespreksonderwerpen. 😉

Tot op een luie ochtend , een paar dagen verder een dronken Rus ons komt groeten. We verstaan er geen jota van, maar zijn pittige vriendin kwam ons uit de nood helpen in perfect Frans, ze had een paar jaar in Frankrijk gestudeerd.

Of we geen zin hadden om mee een schaapje te gaan halen een 50 tal km verder in de bergen? Wij uiteraard mee! Eens wat anders dan 2 wielen, in een 4x4 door de steppe tegen soms wel 100km per uur met een geintoxiceerde chauffeur...

Onderweg pikken we nog een lokale sjamaan op en stoppen we regelmatig voor een slokje wodka, terwijl het nog steeds ochtend is.

We rijden langs 'Mars' , een prachtig rood gebergte .

En we krijgen deskundige uitleg in het Russisch over de mysterieuze krachten van moeder natuur. Uiteraard onder alweer het genot van een sipje wodka.

We stoppen aan een rivierdoorwading, en om dit veilig te doorwaden is er uiteraard ook een ritueel. We drinken een beetje rivierwater gevolgd door...juist!

Na de derde doorwading neemt Anna gelukkig het stuur over ( uit noodzaak) en wat verder ontmoeten we een herder met paard die ons wel een schaapje wil verkopen.

Voor de slachting is er nog een kleine maaltijd samen met overheerlijke zelfgemaakte schapenkaas van Anna, doorgespoeld met Russische godendrank.

Tijdens het slachten geraken we in een emotioneel gesprek over de huidige en vergeten Russische oorlogen...pakkend. Leed is universeel.

Nadien is er een strijd voor slachtafval tussen honden en zwarte wauwen.

Het naakte lam wordt in de kofferbak gesmeten samen met een reisgezel. Onderweg stoppen we nog snel voor een kleine offergave aan de oude goden, de sjamaan van dienst is al 'bien cuit'...

Daarna kopen we een bol geitenkaas en nemen dan afscheid. Bedankt voor een bijzondere dag !

Na het uitzitten van onze verplichte detentie vertrekken we een dag te vroeg naar de grens, wie weet...

Twee van ons waren de dag voordien al even gaan kijken en hebben kennis gemaakt met 2 Nederlandse overlanders en een charmant Duits koppel.

Voor een brood, een bol kaas, en een partij bier kunnen we een plaatsje negotiëren tussen hen in zodat we comfortabel de volgende dag kunnen vertrekken. Onze motoren blijven achter op plaats 5 tussen meer dan 150 wachtende voertuigen. Dat hebben we goed gespeeld!

De dag nadien staan we paraat om 7 uur, de grens gaat open om 9 uur en met heel wat getrek en gesleur voor de idiote stempeltjes rijden we Mongolië binnen om 13 uur lokale tijd. Oef !

Rijdend door het desolate maar prachtige Altaigebergte FOTO 8 is er al snel een ontmoeting met de eerste Jaks en talloze Mongoolse paarden die al decennia lang voor vlees, melk en vervoer zorgen.

Overnachten doen we in Olgi in een fijn hotel.

Na de nodige hoeveelheid ochtendkoffie vervolgen we onze tocht richting Hovd onder een aangename temperatuur door wonderlijke landschappen.

Is het gewenning of verwenning, maar het is al zo vanzelfsprekend dit decor waar we doorrijden...Iemand zegt dat 14% van de aarde uit steppe bestaat. Dat zou wel kunnen kloppen.

We zijn geland in Darvi in een piepklein Mongools motelletje wegens niets anders beschikbaar.

Lokaal overnachten hoeft zeker niet veel te kosten ( een 10 euro de man, onbijt inclusief :-) en je leert weer wat bij.

Tip! Smeulende gedroogde paardenstront houdt de insecten weg.

In de avond bereidt onze chef ons toch nog een feestmaaltijd

En naast ons ligt de volgende delicatesse weer al klaar!

Tijdens de laat-avondrit (wat moet een mens anders. ) lacht het lokaal slachtafval je toe .

De stad Altai is de volgende bestemming die we vlotjes bereiken.

Via daar gaat het naar Bajaanhongor langs de Gobi. Gietende regen was ons deel tijdens de hele rit, dit op een hoogte van 2000 meter. Dat hadden we gedurende heel onze trip nog niet gehad. Da's dus ook weer afgevinkt!

We beginnen aan onze laatste etappe met tussenstop op het jakfestival, daarna naar Ulaanbatar !